Pośród wykonawców sreber żydowskich w Polsce, ze zrozumiałych względów dla miłośników judaików, szczególnie interesujące są wyroby złotników-Żydów. Do XVIII wieku znamy wprawdzie sporo imion rzemieślników żydowskich, ale poza nielicznymi wyjątkami nie sposób związać z nimi zachowane judaika.
Poszukiwanie nieznanych polskich wyrobów żydowskich to frapujące zajęcie. Czyniąc to zarysowujemy słabo jeszcze czytelny obraz sztuki żydowskiej w Polsce. Tym razem przedmiotem penetracji będzie złotnictwo Gdańska, który od połowy XVII stulecia zasłynął jako najsilniejszy ośrodek tego kunsztu w naszym kraju.
Ocalałe z pożogi wojennej, bezcenne dziś wyroby sztuki żydowskiej zasługują na szczególną uwagę, bowiem na wielu z nich znajdują się znaki złotnicze, cechy miejskie i imienne, wskazując gdzie i przez kogo, w jakim warsztacie zostały wykonane.
Mimo zmiennych dziejów ludności żydowskiej w Warszawie znamy sporo nazwisk czynnych tam rzemieślników. Dla badań nad sztuką żydowską w Polsce najważniejsza jest grupa złotników Żydów.
Srebrne i metalowe kultowe wyroby żydowskie pojawiają się jeszcze od czasu do czasu w Polsce w handlu antykwarycznym, sklepach „Desa”, czy na tzw. targach kolekcjonerskich. Dotyczy to również wyrobów krakowskiego złotnika Marcina Jarry czynnego w drugiej połowie XIX i w XX stuleciu.