Krakowskie bożnice

Krakowskie bożnice na Kazimierzu stanowią wyjątkowy i jedyny w Polsce zespół świątyń żydowskich.

Najokazalszą barokową świątynią w getcie kazimierskim jest bóżnica Izaaka, usytuowana w zachodniej części miasta żydowskiego, którego teren po raz trzeci powiększony został w 1608 r.

Bóżnica Remu, jest obok Starej Synagogi najbardziej znaną bóżnicą w dawnym mieście żydowskim na Kazimierzu w Krakowie. Jest bowiem związana z postacią Mojżesza Isserlesa Remu (Remuh, zm. 1572), sławnego i wybitnego talmudysty, „rektora” i rabina krakowskiego.

Witraże o tematyce żydowskiej są rzadkością. Upoważnia to do bliższego zajęcia się wyjątkowym ich zespołem, wręcz unikatowym, jaki zachował się w synagodze Templum w Krakowie.

Krakowskie bóżnice, szczególnie Stara Synagoga oraz bóżnica Remu i położony przy niej cmentarz, są bardzo często odwiedzane przez licznych turystów żydowskiego pochodzenia. Nigdy jednak, aż do bieżącego roku, zabytki żydowskie na Kazimierzu nie zostały włączone jako jeden z punktów sesji czy konferencji naukowej.

Na Kazimierzu w Krakowie zachował się jedyny wyjątkowy – poza miastem żydowskim Józefów w Pradze czeskiej – zespół bóżnic.