Artykuły
43 wpisy
Krakowskie bóżnice, szczególnie Stara Synagoga oraz bóżnica Remu i położony przy niej cmentarz, są bardzo często odwiedzane przez licznych turystów żydowskiego pochodzenia. Nigdy jednak, aż do bieżącego roku, zabytki żydowskie na Kazimierzu nie zostały włączone jako jeden z punktów sesji czy konferencji naukowej.
Zachowane lub znane z opisów lub fotografii zabytki sztuki żydowskiej w Polsce pochodzą z ponad 800 lat, od 2. poł. XII wieku począwszy.
„Zajmując się dziejami sztuki żydowskiej w Rzeczypospolitej szlacheckiej natrafiam często na nie rozwiązane dotąd kwestie.
Poprzez asymilację i emancypację Haskala otworzyła przed artystami żydowskimi nowe możliwości twórcze – włączenie się w kierunki malarstwa europejskiego.
W zbiorach Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, które cechuje wielowątkowość tematyczna w gromadzonych zasobach, poważną pozycję stanowią wyroby rzemiosła artystycznego.
Mówiąc i pisząc o polskich judaikach najczęściej sięgamy do ich największych zespołów, które znajdują się w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, Muzeach Narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i miejskich Muzeach w Krakowie i Warszawie
Nagrobki żydowskie stanowią dalej, obok wyrobów złotniczych, zespół judaików, które mogą być w Polsce mimo zniszczeń wojennych przedmiotem badań.
Nie tylko piękna sztuka żydowska, ale i kolekcjonerstwo i muzealnictwo, należą do mało cenionych dziedzin w kulturze judaistycznej. Świadczy o tym niestety bardzo skromna literatura judaistyczna jaka ukazała się w Polsce jeszcze w okresie dwudziestolecia międzywojennego.
Tradycja w sztuce żydowskiej odgrywała zawsze wyjątkowo dużą rolę, co wynikało w pierwszym rzędzie zawartych w Biblii sformułowań określających rozplanowanie pomieszczeń w świątyni, jej urządzenie i obrządki.